Sorte que a sempre civilizada cidade de Chicago decidiu adicar pequenos anacos do terreo á protección deses, tamén pequenos, cachorros.
Así, con intención de salvalos das malas influencias presentes nesta metrópole por todas partes, existen áreas marcadas por sinais coma esta (foto de teléfono cutre) onde o paraíso terreal volta e os porcos comen cos lobos e os ornitorrincos xogan a pintarlle os testículos aos elefantes... Ou algo así.
Ao que ía, paseando atopeime isto:
Eu, facendo mal uso da lóxica formal, cheguei a pensar que se facía falla poñer un cartaz para iso, se cadra é que no resto da cidade ese tipo de actividades están permitidas. Será en homenaxe a eses homes con traxe de raias que fixeron famosa esta cidade hai uns cantos anos...
Resulta que se me deu por ir ao cinema a ver unha peli dos irmáns Coen (No country for old men) e a min persoalmente deixoume impresionado un anuncio da National Guard que puxeron antes.
Sóese dicir que as comparacións son odiosas, moi certo se un compara persoas como amigos por exemplo, pero non tanto se un compara institucións.
Vaiamos por partes, a Guardia Nacional USamericana é máis antiga co país en si mesmo porque a actual 101st Engineer Battalion e 182nd Infantry Regiment of the Massachusetts Army National Guard descenden directamente da Massachusetts Bay Colony regiments formadas hai xa 370 anos. Ademais, moitos dos seus presidentes serviron nesta forza como: George Washington, Thomas Jefferson, James Madison, Andrew Jackson, William Harrison, John Tyler, James Polk, Franklin Pierce, James Buchanan, Abraham Lincoln, Ulysses Grant, Rutherford B. Hayes, James Garfield, Chester Arthur, Benjamin Harrison, William McKinley, Theodore Roosevelt, Harry Truman, e George W. Bush.
Por outra banda os seus servizos na Revolución Americana e sucesos posteriores é inmensa, levando ao imaxinario nacional a imaxinar esta forza como a responsábel da súa independencia do Imperio Británico... Si, os franaceses afundindo barcos da súa maxestade no Atlántico e deixando sen suministros ao mellor exército do mundo non tiveron ningunha incidencia na guerra, foron un grupo de granxeiros sen moito entrenamento os que deron conta dos home de Sir William Howe...
Estoume a liar un pouco, o tema ao que ía, no cinema tiráronse tres minutos e pico cun anuncio convidando aos espectadores a alistarse na Guarda Nacional. Youtube mediante, paso a compartilo.
O exército currouse buscar un grupo decente e pagarlles os dereitos desta inflama patria que vista un pouco despistado e de bo humor pode levar aos febles de espíritu a alistarse e ver as súas pelotas voando no Iraque... Ou algunha outra cousa. Vaia, que aquí saben tocar a fibra sensíbel e falan do exército, ou dunha parte del neste caso, como o que é: un grupo de persoas armadas e entrenadas para matar e para actuar en caso de guerra. Teñen tamén o punto de actuación en caso de catástrofe pero desde unha visión apocalíptica que casa bastante ben co ánimo bélico de todo o asunto.
Para comparar temos un anuncio dos amigos-dos-nenos/osos-amorosos/son-un-incompetente-retardado-pero-teño-que-comer ou o artista antes coñecido como Forzas Armadas Españolas (aka Ejército Aspañol).
"Quiero tené tu prensensiaaaaaahaaaha", "uno de los profesionales más útiles del mundo"... este, non, que non é nada serio e efectivamente vai ser que moi preparados non andan. Claro, os nenos métense no exército pensando que van comer hamburguesas e xogar ao fútbol con negros, logo van a Afganistán e...
Tamén é certo que de onde non hai non se pode quitar, porque se nos poñemos a citar os grandes momentos das FFAA a un lle entra entre noxo e vergoña porque desde a Batalla de Annual onde os rifeños tiveron a ben merendarse 13000 soldados de 18000 que formaban as forzas até o 23F(onde non só había guardas civís) a cousa pinta bastante chunga. De feito os maiores logros deste corpo no sXX poden atoparse nas súas "victorias" durante a Guerra Civil.
E sempre poderían facer historia porque algunha batalla si que gañou o Imperio Pequeno pero a historia e o exército nunca se levaron moi ben, en xeral.
En definitiva, que o exército yanki será todo o fascista que un quera e a política exterior dos EUA fede pero creándose unha imaxe quedan soiños.
A verdade é que a vida do manipulador informativo éche moi dura. Un empéñase en defender formas alternativas de ver a realidade e esta de cando en cando vai e devolve o golpe. Normalmente estes sucesos non son perigosos para a figura do manipulador, especialmente se un anda a manipular cousas que quedan moi lonxe do alcance dos manipulados.
Os exemplos son múltiples: Iraque, Cuba, Venezuela, Prestige... Pero imos centrarnos en Venezuela, que comparte hoxe portada no diario dos progres españois (aka El País) cos insultos dos reaccionarios contra Zapatero.
Vai ser que Chávez perdeu o referéndum, que me dá bastante igual vaia, pero un debera preguntarse: non dicían na COPE, El País, T5, etc que Chavez era un dictador absoluto con poder ilimitado? Non era que controla todos os resortes democráticos do país? Non era esta unha elección amañada? Pois vai ser que non moito porque perdeu.
Xa o home non as tiña todas da man cando tivo que aproveitar a excusa dese tipo tan campechano e encantador que tempos por xefe de estado sen que ninguén o votase (nin tratase de botar) para amosarse forte diante dos venezolanos, ou as ameazas aos EUA con non venderlles máis petróleo co mesmo fin.
Total, que perdeu o referéndum, por pouco, e nótase cada vez máis unha fractura no seu país.
Veremos que din agora os medios informativos españois, en defensa dos intereses españois na zona e sen vontade algunha de informar, sobre o caso.
